Savandowie
Savandowie to rasa pustynnych istot, żyjących w pełnej symbiozie z piaskiem. Kształtem przypominają ludzi, lecz są w pełni stworzeni z piasku i skał. Żyją w gorącym klimacie pustynnym jednak mimo to nie mają wstrętu do wody. Wręcz przeciwnie, woda w ograniczonych, niewielkich ilościach jest konieczna do prawidłowego działania organizmu savanda, ułatwiając i wspomagając wiązanie poszczególnych organów. Niezwykle inteligentna rasa, od wielu pokoleń powiększająca swoją wiedzę na temat piaskowców i ich energii życiowej.
Savandowie żyją w małych gromadach, skupiając się wokół swojego szamana. Podział w gromadzie ściśle wynika z zadań pełnionych w społeczności. Pospolite jednostki, które w większości reprezentują swoją rasę, są zbieraczami. Ich zadanie to pozyskiwanie minerałów i skał niezbędnych do przeżycia, oraz dostarczanie szamanowi każdego znalezionego ciemno brązowego ziarna piachu. Szaman, to postać rzadka, jednakże niezbędna kulturalnie i życiowo każdej gromadzie savandów. Jego zadaniem jest wydzielenie z ciemno brązowych ziaren piachu, tych, które naładowane są energią oraz co ważniejsze mają za zadnia obronę gromady przed wszelkimi zagrożeniami. O sposobach walki savandów opowiem później ponieważ ma to ścisły związek ze śmiercią piaskowca.
Niezwykłą cechą savandów jest umiejętność rozsypywania się i podróżowania z wiatrem. Umiejętność ta, wynika ze specyfiki tej rasy oraz jej anatomii. Delikatna skóra ukształtowana z piasku oraz skalne narosty wyglądające jak zbroja, chroniące wrażliwe części organizmu, rozpadają się na części, aby po zakończeniu podróży złożyć się w pierwotną postać. Nie istnieje niebezpieczeństwo rozpadu lub zgubienia elementów podczas podróży. Wszelkie braki podczas kształtowania uzupełniane są od razu składnikami znajdującymi się w obszarze gdzie proces ten zachodzi.
Piaskowiec
Piaskowce to olbrzymie pełzacze żywiące się minerałami. Reagujące impulsywnie na ruch w obrębie ich terytorium. Brak wykształconej inteligencji, powoduje, że każdy ruch odczuwany jest przez nie jako zagrożenie, co natychmiast skutkuje atakiem z ich strony. Ich wielki rozmiar oraz układy organów zostały stworzone tak, aby cały piasek dostający się do paszczy piaskowca, został odfiltrowany z minerałów, które są pochłaniane, a on sam został odrzucony szczelinami pomiędzy olbrzymimi łuskami. Technika ta, w normalnych warunkach służąca do pozyskiwania pożywienia, poprzez nieustanną filtrację pochłanianego piasku, dała mu również olbrzymią umiejętność ataku. Podchodząc ofiarę w piasku, atakuje z otwartą paszczą, pochłaniając nieszczęśnika, który nawet nie zdąży zorientować się co się stało.
Śmierć
Śmierć piaskowca wyzwala z niego dużą energię, która kumuluje się w jego ciele podczas jego życia, a w momencie śmierci spręża i uwalnia się pyskiem. Jeżeli pysk jest skierowany w piasek to garstka piasku dokonuje przemiany i zmienia swoją barwę na ciemny brąz. Jeżeli energia nie poszła w piasek ale w powietrze rozprasza się i znika, jeżeli natomiast trafia w istotę żywą (roślinę, zwierze, człowieka itp.) natychmiast przemienia ją w zwykły piasek. Zebrany ciemno brązowy piasek naładowany energią piaskowca w rytuale szamana zamykany jest w szklanej klepsydrze. Jest ona umieszczona we wszelakiego typu artefaktach. Wokół klepsydry musi znajdować się zaklęcie, zazwyczaj grawerowane na obudowie artefaktu. Aktywowane podczas rytuału powoduje, że artefakt nabiera właściwości spowalniania czasu wokół osoby która go posiada do momentu przesypania się piasku. Tylko szamani savandów mają moc aktywowania zaklęcia. Raz aktywowane działa zawsze, wystarczy przewrócić klepsydrę. Daje to szamanowi, niezwykłą przewagę nad napastnikami, umożliwiając mu praktycznie w pojedynkę ochronę wioski. Artefakty wytwarzane przez savandów, są jednymi z najbardziej poszukiwanych przedmiotów w świecie.